USPON I KRIZE UJEDINJENIH NACIJA

Knjiga magistra Vladana Stevanovića je rezultat njegovog istraživačkog poduhvata na poslediplomskim studijama Međunarodnih odnosa FPN Univerziteta u Beogradu, koje je okončano odbranom uspešne magistarske teze. Istraživanje je podrazumevalo analizu procesa koji su doveli do nastanka institucije kolektivne bezbednosti i međunarodnih organizacija uopšte, posebno značaja uloge i načina delovanja UN u ostvarivanju međunarodnog mira i bezbednosti. Poseban značaj rada je u iznošenju važnih elemenata kojim se osvetljavaju stranputice u delovanju UN, ali i pozitivna dostignuća njene savremene uloge. Veliku vrednost u ovom radu ima uporedni pregled misija koju mr Stevanović čini kroz praćenje mirovnih operacija koje su UN slale tokom rata u Koreji, Sueckoj krizi, Kongu, Persijskom zalivu, Bosni i Hercegovini i Somaliji (uz studiju slučaja građanskog rata u Ruandi). Posebno treba naglasiti doprinos koju svojom knjigom daje pojašnjenju načina na koji su promene u međunarodnim odnosima nakon Hladnog rata stvorile nove političke okvire za održanje međunarodnog mira i bezbednosti. Jednostavnim, ali akademskim rečnikom, Stevanović nam čini jasnim pitanja koja su u velikoj meri i dalje predmet zablude u srpskoj političkoj ali i opštoj javnosti. Njegova knjiga objašnjava da Ujedinjene nacije nisu idealna, već samo međuvladina organizacija, i da su njeno delovanje i kapaciteti određeni upravo time – voljom država u sistemu koji je i dalje orijentisan na veliki značaj suverene države. Zapravo, Stevanović naglašava ono što svako ko želi da razmišlja o međunarodnim odnosima mora uvek imati na umu – u međunarodnim odnosima nema demokratije, niti ti odnosi trpe idealizam.