ILUMINACIJE

Rimbaud je vjerojatno bio najinventivniji i najoriginalniji pjesnik u odnosu na dotadašnja književna strujanja, smatra ga se ocem pjesničkih avangardizama, od simbolizma i nadrealizma do rock poezije. »Mora se postati vizionar«, pisao je Rimbaud, »pjesnik čini sebe vizionarom dugim, gigantskim i racionalnim rastrojavanjem svih čula. Svim oblicima ljubavi, patnje i ludila.« Kako je pisao, tako je i živio; bio je čudo od djeteta, počeo je objavljivati pjesme s 15 godina, a ubrzo je postao poznat po »rastrojavanju svih čula«: alkoholiziranju, prostaštvu, krađi knjiga, ekstravagantnoj frizuri i ljubavnoj vezi s pjesnikom Paulom Verlaineom... Srećom svoju je razbarušenu genijalnost istovremeno stigao kanalizirati i u književnosti, pa je tako s 18 godina objavio Sezonu u paklu, a sljedeće, 1873. godine, izlaze Iluminacije, i tu je Rimbaudovoj književnosti – kraj. Šokantno, sa samo 19 godina prestaje pisati! Beskrajna, nemjerljiva šteta... »Treba biti apsolutno moderan«, govorio je, i bio je apsolutno moderan, a i danas je, kad ga čitamo s odmakom od stoljeća i pol. Bio je deran i moderan, samosvojni vizionar, uzor brojnim umjetnicima kao što su: Jack Kerouac, Vladimir Nabokov, Henry Miller, Jim Morrison, Bob Dylan, Dylan Thomas, André Breton, Roberto Bolano, Patti Smith...